1. POWIEDZ BOGU SWOJE ŚWIADOME „TAK”. ODNÓW PRZYRZECZENIA CHRZTU ŚWIĘTEGO.


O Rodzicielko łaski!”


PIERWSZY ETAP FORMACJI
etap
przed OFIAROWANIEM SIĘ JEZUSOWI PRZEZ NIEPOKALANE SERCE MARYI
POWIEDZ BOGU SWOJE ŚWIADOME „TAK”,
POPRZEZ ODNOWIENIE PRZYRZECZEŃ CHRZTU ŚWIĘTEGO
Uświadom sobie słowa zawarte w przyrzeczeniach Chrztu świętego, a następnie:
  1. po uprzednim przygotowaniu (lektura z Katechizmu Kościoła Katolickiego; Sakrament Chrztu)
  2. odnów przyrzeczenia Chrztu Świętego (poprzez posługę kapłana oraz we wspólnocie osób, które wraz z Tobą przygotowują się do złożenia uroczystego Aktu Oddania się Maryi)
Wprowadzenie
Sakrament chrztu to święte obmycie, któremu towarzyszy wezwanie Trójcy Świętej. Znaczenie gestu obmycia przypomina św. Paweł: «Czyż nie wiadomo wam, że my wszyscy, którzyśmy otrzymali chrzest zanurzający w Chrystusa Jezusa, zostaliśmy zanurzeni w Jego śmierć?». «Przez chrzest zanurzający nas w śmierć zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to, abyśmy i my wkroczyli w nowe życie» (Rz 6, 3-4). Chrzest otwiera nam bramę życia do zmartwychwstania, nie życia światowego. Do życia nowego.
Chrzcielnica jest miejscem, w którym sprawujemy Paschę z Chrystusem! Pogrzebany jest stary człowiek ze swoimi zwodniczymi żądzami (por. Ef 4, 22), aby odrodziło się nowe stworzenie. Istotnie, to co dawne, mięło, a oto stało się nowe (por. 2 Kor 5, 17). Odrodzenie nowego człowieka wymaga, aby człowiek zepsuty przez grzech stał się prochem. Obrazy grobu i łona matczynego odniesione do źródła chrzcielnego bardzo precyzyjnie wyrażają proste gesty chrztu. Oto napis, który znajduje się w starożytnym baptysterium rzymskim na Lateranie i w języku łacińskim zdanie przypisywane papieżowi Sykstusowi III: «Matka Kościół w dziewiczym porodzie wyda na świat Tych, których poczęła za sprawą Ducha Bożego. Oczekujcie królestwa niebieskiego, wy którzy jesteście narodzeni na nowo w tym źródle». Kościół nas rodzi. Kościół jest łonem. Kościół jest naszą matką poprzez chrzest” 1.
Św. Ludwik Maria Grignion de Montfort w „Traktacie o doskonałym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny”;  (nr 126 nn) tak pisze o znaczeniu aktu odnowienia przyrzeczeń chrztu św.: 
Każdy chrześcijanin (…) w sakramencie chrztu św. osobiście albo przez swoich rodziców chrzestnych wyrzekł się uroczyście szatana, jego pychy i dzieł, a obrał sobie Jezusa Chrystusa za Mistrza i wszechwładnego Pana, by jako niewolnik z miłości do Niego należeć. Przyrzeczenie to – jak mówi św. Augustyn – jest największe i najuroczystsze. (…) Lecz któż dochowuje owego uroczystego ślubu? Czyż większość chrześcijan nie sprzeniewierza się wierności obiecanej Chrystusowi na chrzcie św.? Skąd pochodzi to ogólne rozprzężenie moralne, jeśli nie stąd, że żyjemy zapominając o obietnicach i zobowiązaniach Chrztu św. i że mało kto osobiście zatwierdza i odnawia przymierze z Bogiem zawarte?”.
Cz.2
ODNOWIENIE PRZYRZECZEŃ CHRZCIELNYCH
Kapłan: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.
Wierni: Amen.
K: Wpatrzeni w światło Chrystusa, by w sposób pełny i świadomy, poprzez szczególne oddanie się Niepokalanej, szerzyć królestwo Chrystusowe, odnawiając teraz przymierze chrztu świętego, wspomnijmy na wiarę, którą otrzymaliśmy na chrzcie świętym, a którą nasi rodzice i chrzestni wyznali razem z Kościołem w dniu naszego chrztu.
A zatem pytam każdego z Was.
K: Czy wyrzekasz się grzechu, aby żyć w wolności dzieci Bożych?
W: Wyrzekam się.
K: Czy wyrzekasz się wszystkiego, co prowadzi do zła, aby cię grzech nie opanował?
W: Wyrzekam się.
K: Czy wyrzekasz się szatana, który jest głównym sprawcą grzechu?
W: Wyrzekam się.
K: Czy wierzysz w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi?
W: Wierzę.
K: Czy wierzysz w Jezusa Chrystusa, Jego Syna jedynego, Pana naszego, narodzonego z Maryi Dziewicy, umęczonego i pogrzebanego, który powstał z martwych i zasiada po prawicy Ojca?
W: Wierzę.
K: Czy wierzysz w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, obcowanie świętych, odpuszczenie grzechów, zmartwychwstanie ciała i życie wieczne?
W: Wierzę.
K: Wyznajcie teraz, że chcecie praktykować przymierze chrzcielne w waszym codziennym życiu.
Pytam zatem każdego z was:
K: Czy przyrzekasz z całych sił dążyć do świętości, do której zostałeś powołany łaską chrztu świętego?
W: Przyrzekam.
K: Czy przyrzekasz z pomocą łaski Bożej zachowywać wiernie przykazania Boskie i kościelne, i pogłębiać swoją wiarę?
W: Przyrzekam.
K: Czy przyrzekasz wiernie wypełniać wolę Bożą na drodze życiowego powołania – kapłańskiego, małżeńskiego, na drodze rad ewangelicznych – które wyrasta z sakramentu chrztu?
W: Przyrzekam.
K: Czy przyrzekasz dawać godne świadectwo wiary w swoim otoczeniu?
W: Przyrzekam.
K: Taka jest nasza wiara. Taka jest wiara Kościoła, której wyznawanie jest naszą chlubą w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.
W: Amen.
1 Por. Franciszek; Audiencja Generalna; Katechezy Środowe; 09.05.2018r.
DO UŻYTKU WEWNĘTRZNEGO WSPÓLNOTY FIAT MARIAE
,,Jako olej, o Maryjo Imię Twoje”
,,O Rodzicielko łaski”