„Jako olej, o Maryjo Imię Twoje”
Pieśń Maryi – Kantyk Magnificat
(Łk 1, 46-55)
Magníficat * ánima mea Dóminum,
et exsultávit spíritus meus *
in Deo salutári meo;
quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ,*
ecce enim ex hoc beátam me dicent
omnes generatiónes.
Quia fecit mihi magna, qui potens est: *
et sanctum nomen eius,
et misericórdia eius a progénie in progénies *
timéntibus eum.
Fecit poténtiam in bráchio suo,*
dispérsit supérbos mente cordis sui,
depósuit poténtes de sede,*
et exaltávit húmiles,
esuriéntes implévit bonis,*
et dívites dimísit inánes.
Suscépit Israel, púerum suum,*
recordátus misericórdiæ suæ,
sicut locútus est ad patres nostros,*
Abraham et sémini eius in sæcula.
Glória Patri, et Fílio,*
et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio,
et nunc et semper,*
et in sæcula sæculórum.
Amen.
*
Wielbi dusza moja Pana *
i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim.
Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy. *
Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia.
Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, *
a Jego imię jest święte.
Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie *
nad tymi, którzy się Go boją.
Okazał moc swego ramienia, *
rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich.
Strącił władców z tronu, *
a wywyższył pokornych.
Głodnych nasycił dobrami, *
a bogatych z niczym odprawił.
Ujął się za swoim sługą, Izraelem, *
pomny na swe miłosierdzie,
Jak obiecał naszym ojcom, *
Abrahamowi i jego potomstwu na wieki.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.